Lood in landelijke en stedelijke bodems in Nederland
Al sinds de oudheid is bekend dat lood toxisch is. Lood heeft geen enkele bekende biologische voordelen voor de mens. Zorgen over de volksgezondheid hebben in de jaren 70 geleid tot een reeks wereldwijde maatregelen om de uitstoot van lood naar het milieu te verminderen. Zo werd in de meeste ontwikkelde landen het gebruik van loodhoudende verf, loodsoldeer in waterleidingen, loodhoudende conservenblikken en loodhagel (patronen) verboden. Tevens werd het loodgehalte in PVC en benzine sterk verminderd.
Hoewel diverse maatregelen zijn genomen en vele verontreinigde locaties reeds zijn gesaneerd, zijn duizenden plekken over de hele wereld nog steeds vervuild met lood. Daarnaast worden loodhoudende producten – zoals bouwmaterialen (loodslabben en goten), kabelmantels, accu’s, kristalglas, munitie, stralingsbescherming en soldeer – nog steeds gemaakt. Tijdens en na gebruik van deze materialen kan lood in het milieu terechtkomen. In Nederland komen verhoogde loodgehalten in de bodem met name voor in steden en dorpen met een lange bewoningsgeschiedenis (bijvoorbeeld Utrecht, Wijk bij Duurstede, Den Haag, Graft-De Rijp, Zaandam en Amsterdam).
In de periode 1995 tot en met 2014 heeft Nikolaj Walraven (oprichter van GeoConnect) diverse onderzoeken gedaan naar lood in landelijke en stedelijke bodems in Nederland. Dit heeft op 9 oktober 2014 geresulteerd in een promotie (PhD) aan De Vrije Universiteit te Amsterdam. De titel van het promotieonderzoek is ‘Lead in rural and urban soils in The Netherlands: background, pollution, sources and mobility’. Het proefschrift kan hier worden gedownload. Het proefschrift en enkele artikelen zijn ook beschikbaar via researchgate
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Nikolaj Walraven (n.walraven@geoconnect.nl of 06-25102980).
